ZMARŁ MARCIN GIŻYCKI
Odszedł Marcin Giżycki, historyk sztuki, krytyk, pedagog, a także scenarzysta, reżyser i producent wielu filmów, głównie animowanych i dokumentalnych, wieloletni członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
O śmierci Marcina Giżyckiego dowiedzieliśmy się w minioną sobotę. Zmarły był historykiem sztuki i filmu, krytykiem, reżyserem i fotografem. Przez lata był dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych „Animator” w Poznaniu. Był profesorem w Wyższej Szkole Technicznej w Katowicach, a ostatnio profesorem w Polsko-Japońskiej Akademii Technik komputerowych w Warszawie. Od 1988 r. związany z amerykańską uczelnią Rhode Island School of Design w Providence (USA). W latach 1979-1981by redaktorem naczelnym kwartalnika „Animafilm” – organu Międzynarodowego Stowarzyszenia Twórców Filmu Animowanego ASIFA. Pracował też w redakcjach „Literatury” i „Projektu”.
Był autorem kilku książek, m.in. „Awangarda wobec kina. Film w kręgu polskiej awangardy artystycznej dwudziestolecia międzywojennego” (1996), “Nie tylko Disney. Rzecz o filmie animowanym” (2000), „Koniec i co dalej? Szkice o postmodernizmie, sztuce współczesnej i końcu wieku” (2001), „Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku” (2002) i „Wenders do domu” (2006). Zrealizował m.in. następujące filmy: "Providence to ja! Opowieść o H. P. Lovecrafcie i jego mieście” (1997), "Wyspa Jana Lenicy" (1998); „Podróże Daniela Szczechury” (2005), „Sycylijska Pchła” (2008), „Alfred Schreyer z Drohobycza” (2010), „Aquatura” (2010), „AE” (2011), „Kinefaktura” (2012), „FFF1” (2013), „Magiczne życie. Opowieść o American Magic¬-Lantern Theater” (2014), „Watch Your Thoughts” (2015), „Mono Canne” (2015), "Sto[ne]s" (2015), "Monument" (2016), "Stone Story" (2016), "Theatrum Magicum" (2017) czy ostatni „Der Blauer Reiter” (2021).